viernes, enero 14, 2005

cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo

CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO CEREBELO

cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo

cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo cerebelo


antes, en algún lugar de la niñez, era divertido repetir una palabra tantas veces como fuera necesario para que perdiera el sentido.

hoy.

no sé.

0 Comments:

Publicar un comentario

<< Home